Aan het werk

De afgelopen weken heb ik het aardig druk gehad en dus weinig tijd om een nieuw verhaal te schrijven. Ondanks dat zal ik proberen het kort te houden. Al weten velen van jullie dat ik daar meestal nogal moeite mee heb, ik zal het toch proberen ;)
De tijd van de Spaanse lessen is inmiddels alweer twee weken voorbij dus ik ben al twee weken fulltime aan het werk als een intern. En sindsdien moet ik me dus ook al proberen te redden in het Spaans. Dat is nog steeds soms heel erg lastig, omdat ik nog steeds niet alle woorden en vervoegingen weet. Naast Spaans moet ik veel Engels spreken en heel af en toe Nederlands met één van mijn collega's die Nederlands is en mij voornamelijk begeleidt. Ook van het Engels heb ik nog veel te leren en alles bij elkaar maakt het tot één grote mix van talen in m'n hoofd, waardoor ik af en toe de verkeerde taal tegen de verkeerde persoon spreek. Dan kijken ze me raar aan en dan weet ik wel hoe laat het is haha.
Maar gelukkig heb ik wel al een aantal kleine taken kunnen volbrengen, waaronder korte telefoontjes plegen in het Spaans, waarbij ik heel blij was dat die personen mij allemaal begrepen en ik hen begreep.
Verder ben ik al met veel activiteiten van La Mariposa mee geweest. Van sommige activiteiten is het de bedoeling dat ik die uiteindelijk ga begeleiden, wat me erg leuk lijkt. Ik ben onder andere naar Granada geweest (waar ik de eerste week heb doorgebracht), naar de tours naar de vrijwilligersprojecten van La Mariposa, naar de vulkanen hier in de buurt waar we de zonsondergang hebben gezien (zie foto's, super mooi is het daar) en ik heb m'n eerste dagje strand hier gehad, heerlijk :) Toen ik terugkwam van het strand, vroeg m'n hostzus of ik mee wilde naar Granada om daar in een hotel te overnachten, want zij had een bon van haar werk gekregen voor een hotelovernachting. Het was al na 5 uur toen ik terugkwam dus ik moest me meteen omkleden, spullen pakken en toen zijn we op de bus gestapt naar Granada. We waren met z'n drieën: m'n hostzus, haar zoontje en ik. Toen we uiteindelijk bij het hotel waren gearriveerd hebben we de spullen gedropt en hebben we bij een restaurant iets gegeten. Er is daar altijd een groep jongens die gaat breakdancen op straat om geld op te halen en dat vond Diego (het zoontje) erg interessant en begon spontaan die moves na te doen :P super grappig, we hebben ons rot gelachen hahaha. Ineens had hij de aandacht van vele mensen daar in plaats van die jongens. Daarna heeerlijk geslapen en ontbeten in het hotel. Wat voelde dat ineens luxe om in een hotel te verblijven, echt heerlijk. Gelukkig hadden we een keuze voor het ontbijt en heb ik dus heerlijk american pancakes gegeten in plaats van de driemaal daagse rijst met bonen. Overdag zijn we naar Masaya geweest, hebben een heerlijke smoothie gedronken op het plein en zijn naar de markten geweest.

Ook heb ik m'n eerste aardbeving meegemaakt. Het was een keer 's nachts rond een uur of 4 toen ik ineens lag te schudden in m'n bed. In het begin realiseerde ik me niet dat het een aardbeving was, omdat ik lag te slapen en ik dacht dat ik droomde. Maar uiteindelijk hield het best lang aan en het was best hevig en toen kreeg ik door dat ik echt lag te schudden in m'n bed. Het was echt een hele vreemde ervaring en eigenlijk best beangstigend, want het is zoals het is en je leeft op dat moment op de wereld en overal is die aardbeving dus je kunt er gewoon niet aan ontsnappen en je kunt er niets tegen doen. Ik wilde eigenlijk naar buiten gaan, maar ik heb toch afgewacht en geluisterd wat de rest ging doen, want ze zouden me zeker roepen dan. Niemand kwam in beweging dus ik ben ook maar rustig blijven liggen tot het voorbij was. De volgende ochtend vertelden ze me dat de hele buurt wel naar buiten was gegaan en dat de zoon (die in zijn eigen huis vlakbij woont) nog had gebeld, omdat ie bang was dat z'n huis in zou storten, maar dat de meesten in ons huis er gewoon doorheen hadden geslapen. Wel waarschuwden ze me dat ik volgende keer tot 3 moet tellen en als het dan nog niet voorbij is, ik snel naar buiten moet rennen haha.
Mijn familie hier is echt super lief en zorgzaam. Ze letten heel erg goed op me en verzorgen me heel goed. Vandaag ben ik mee geweest naar de grote markt (de grootste in Latijns-Amerika) in Managua en daar letten ze continu heel goed op me en moest ik telkens in het midden van hen lopen, zodat ze op mij konden letten en dat niemand mij iets zou doen. Dit bleek maar goed ook, want op een gegeven moment kwamen er drie vrouwen heel hard op mij afstormen en probeerden mijn spullen te jatten. Gelukkig let ik altijd goed op m'n spullen en had ik de tassen stevig vast, waardoor er niets is gebeurd. Gelukkig had m'n hostmoeder me thuis gezegd m'n rugzak thuis te laten en alleen een klein tasje mee te nemen, want anders was het veel makkelijker voor die vrouwen geweest om dingen te jatten. Ik droeg op dat moment ook een tas van m'n familie en na dit "incident" mocht ik niets meer dragen van hen (inclusief m'n eigen tasje), omdat men dan denkt dat ik veel geld heb.

Verder een wat minder leuke belevenis van de afgelopen weken. Voor degenen die het nog niet weten: Jolie is op 24 februari overleden :( Ik zal haar dus helaas nooit meer terug zien. Maar een kleine troost: ze heeft een heel goed, gezond en lang leven gehad, ze is namelijk 16 jaar geworden.

Naja, ik zou nog veel meer kunnen vertellen, maar ik zie nu al dat het me weeer niet is gelukt om m'n verhaal kort te houden ;P

Ik hoop dat ik voor m'n volgende verhaal iets sneller de tijd heb om te schrijven, zodat het niet zo lang hoeft te zijn. Maar ik ga er maar niet teveel vanuit, want heb het vrij druk elke week.

Muchos besos y abrazos!